AZ YAŞANMIŞ HAYATIN SİHİRSİZLİĞİEn büyük deprem dahi sen mi sallıyorsun kısmıyla başlar yaşadığımıza olan topal inanç körü körüne soluk alışlar üzerine inşa olduğundan bize sunulan mühtiş yalandan başka değer eder bir tarafa sahip değildir henüz kimseyle kavga etmemiş hayat bir nefesle her şeyin biteceği düşüncesinin buhranları altında kitabi bir tanımdan öteye gidemez en fazla bir roman karakterinin gerçekliğine kuklanın iplerine sadıklığı kadar kutsal bir bağla bitişik kalır ipler kesildiğinde kukla hala kukladır... İlker ÖZDEMİR |
Girişteki gönderme güldürdü. Hakikaten bir “sen mi sallıyorsun” klişesi vardır:)
Sizin şiirlerinizi okumak için bir teknik geliştirdim; önce bir kez okuyorum, birbirine bağlanması ve ayrılması gereken dizeleri belirliyorum, ona göre yeniden okuyorum:) Yanlış anlamayın, bu bir eleştiri değil! Herkes neyi, nasıl istiyorsa öyle yazmalı diye düşünürüm çünkü hep.