Sana Ben
Sana ben gözyaşlarımdan nehirler akıttım
Sana ben papatyalardan fallar açtım Aklımı taktım Yüreğimi yaktım Sana ben Sana ben bir tek kendimi anlatamadım İçimde yangın, alev alev hasretin O uykusuz geceleri sabah ederken Şiirler yazdım sana ben Sen elveda bile demeyip, giderken Sevda çöllerinde mecnun edip kendimi Mısralarda ölümsüzleştirdim seni ben Gam yemem Bulursan benim kadar bir seven Bu yürek yenik Teslimim sana ben Köle oldum sana ben Efendi oldun bana sen Ben kalan Sen giden Sen yalan Ben kahrolan Denizi gördüm düşümde akşam, çağlıyordu Ben devrik bir sal Dalgalar beni sahile vuruyordu Taşlara çarpıyordu Uyandım yine o soğuk karanlıkta Bu gözler yine sana, yine yokluğuna ağlıyordu Bana bıraktığın o acı hep aynı Hep aynı işte şuramda, şu sol yanımda duruyordu Sana ben Sana ben Ne desem, ne söylesem sana ben Nereden sevdim Ah! Ne diye âşık oldum sana ben… Gürsel İLERİ |