BU VAKTE KADARVicdanlar nasırlı, bitmiş merhamet. Geldik tükenmeden, bu vakte kadar. Her gün dalavere, her gün kargaşa. Geldik yıkılmadan, bu vakte kadar. Çıkarcılar bir bir girmiş tekkeye. Arsızların başı, gitmiş Mekke’ye. İtibar yüklenmiş, sakal takkeye. Geldik yanılmadan, bu vakte kadar. Eşeklere makam mevki vermişler. Hak diyeni davul gibi germişler. Mabede abdestsiz, gelip girmişler. Geldik bozulmadan, bu vakte kadar. Her yer cıvık cıvık pislik çirkeflik. İnsan avlanacak, kınalı keklik. Hayır diyenlere, hazır kahpelik. Geldik azalmadan, bu vakte kadar. Gözlerini satmış, çöpten yiyenler. Her zaman Allah Allah diyenler. Kimin mürididir, yalan giyenler. Geldik yasılmadan, bu vakte kadar. Dayanmış iyice, kemik bıçağa. İncirler dikilmiş, her bir ocağa. Meydan kalmış hırsızla kaçağa. Geldik çalınmadan, bu vakte kadar. Zamanın yerinde, yatar zamane. Dürüst insanlar hep olmuş divane. Bir devir ki hepten yıkık virane. Geldik aşınmadan, bu vakte kadar. Aç köpekler gibi, hepsi azmışlar. Adaleti öldürüp, mezar kazmışlar. Mezar taşına da, övgü yazmışlar. Geldik kaşınmadan, bu vakte kadar. Ne itibarlıymış, kaypak dönekler. Hep yaldızlı sahte, dilde örnekler. Çalındıkça lokma lokma ekmekler. Geldik yutkunmadan, bu vakte kadar. ODABAŞI sustum, susacak kadar. Ekmeğim olmadı, kusacak kadar. Toprağımda yoktur, basacak kadar. Geldik basılmadan, bu vakte kadar. Şuayip ODABAŞI 23.04.2018/Kepez/Çanakkale |