KIBLE
Gül solar , dal kalır , mevsim sonbahar.
Ellemeyin, bu yaranın da bir sahibi var. Kurumuş toprağım belki çiçekler açar. Gönül kırılmış ama, elbet gelir bahar. Yâr olur derman olur dertlere aşk ile. Nasipte varsa ölüm,ne olur para ile pul ile. Eğer ki ayrılık var ise bu kaderde. Ne olur ağlama ile söz ile. Bu gönül ki , aşkı bilenlerin dergâhı. Yoktur şu aşkın ne yazarı ne de kitabı. Padişah hakkımda yazsada fermanı. Sensin kıblesi bu aşkın , sensin sultanı. |