uzaktan mektuplar
karınca gibi
yangına su taşıyorsun bir kaya devriliyor yüreğine bütün çiçekler ezik bütün güller ağrılı... toprağa değince ten yaprak yakın gök uzak... ikindi vakitlerinde bir rüzgar savuruyor perdeyi kapı önünde bir mecnun zaman bir sayrı bakış durup nefessiz kalınca anlıyor insan her yer sen her yer hüzün her yer mor menekşe... toprağa değince gülüş bütün böcekler kardeş bütün çiçekler yaren.. bir orman yanıyor bakışlarında sesinde bir karanlık gece ne çok yazmışım adını buğulu camlara pencerelere... hiç yoksun olmamışsın gibi bir yaprak bir taş bir bulut gibi sessizce duruyorsun şiirlerde... kuşlar ötüyor sözcükler ölüyor dizelerde... aç pencereyi aç... karınca gibi yangına su taşıyorsun bir kaya devriliyor yüreğine bütün çiçekler ezik bütün güller ağrılı... 07/05/2020 ödemiş |