BOŞUNA AF DİLİYORSUN
BOŞUNA AF DİLİYORSUN
Kapanmaya yüz tutmuşken Yarama neşter vurursun Birde utanmadan bana Dikiş tutmaz ki diyorsun. Nasıl geldik biz bu hâle Canımı çok yakıyorsun Göz yaşım dönderip sele Sonra çekip gidiyorsun. Vardım artık bir karara Gidiyorum uzaklara Yüreğimde açıp yara Utanmadan gülüyorsun. Adım atmam bil ki geri Söylemem gittiğim yeri Sana dair mazileri Yok sayarım biliyorsun. Kalbimde yok artık yerin İstersen dertlere bürün Felç olup yerlerde sürün Boşuna af diliyorsun. Nuray Öztürk HÜZÜN ÇİÇEĞİ |