Pustayım Annem
Derdi sıraladım dağlardan büyük
Gözlerim kan dolu pustayım annem Omzuma yüklenen çaresiz bir yük Lal oldu dillerim yastayım annem Gönül beşiğini boşa sallarım Bir çıkmaza bağlanıyor yollarım İlk baharda gazel döker dallarım Gözlerim kan dolu pustayım annem Tükendi umudum kalmadı ferim Bir imanım vardır dünyada serim Evlât diye yandı tüttü ciğerim Gözlerim kan dolu pustayım annem Kınalı kuzundan kalmadı eser İçerim yanıyor kanım buz keser Dünyam dönmez oldu kaderim küser Gözlerim kan dolu pustayım annem Bilmem ki bu hana niye doğmuşum Kul Garib’im darma duman olmuşum Güllerim açarken ne tez solmuşum Gözlerim kan dolu pustayım annem Lâl oldu dillerim yastayım annem Emine Çerçi |
yüreğine ellerine sağlık Üstadem
sevgi ve özlem vardı,
akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla