İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
AĞAÇ VE İNSAN
rftk
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 5 yorum · 1522 okunma
 AĞAÇ VE İNSAN |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AĞAÇ VE İNSAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
siyahtakibeyaz
10 Temmuz 2008 Perşembe 20:08:14
Cevap Yaz
Zekeriya EFİLOĞLU
10 Temmuz 2008 Perşembe 20:00:18
Sadece bir hafiflik hisseder..
..belki tuhaf bir boşluk…
“Yıllar yılı sürecek!…”
derin şiirler ve manalar içeren tarzınıza devam ediyorsunuz....TEBRİK EDİYORUM
..belki tuhaf bir boşluk…
“Yıllar yılı sürecek!…”
derin şiirler ve manalar içeren tarzınıza devam ediyorsunuz....TEBRİK EDİYORUM
Bir zamanlar tohumdu, bir zamanlar fidan..
Bir orman olmuştur belki ondan..
“Ağaç, neyin farkındadır?!…”
ağaç insan sevgisini farkındadır elbet ama anlayacak duygu kalmayınca "gölge etme başka ihsan istemem" der....
saygımla...beğenerek okudum...
bluecould tarafından 7/11/2008 3:12:42 AM zamanında düzenlenmiştir.
Bir orman olmuştur belki ondan..
“Ağaç, neyin farkındadır?!…”
ağaç insan sevgisini farkındadır elbet ama anlayacak duygu kalmayınca "gölge etme başka ihsan istemem" der....
saygımla...beğenerek okudum...
bluecould tarafından 7/11/2008 3:12:42 AM zamanında düzenlenmiştir.
geceyedair
10 Temmuz 2008 Perşembe 17:13:18
şiirdi ve çok güzeldi
kaleme ve yüreğe saygılar
kaleme ve yüreğe saygılar
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.7.2008 16:27:19
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1522
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Bir orman olmuştur belki ondan..
“Ağaç, neyin farkındadır?!…”
ağaç gibi... dünyaya verdiğimiz meyvenin peşinden değil özümüzün peşinden gitmeliyiz... çevreye verdiğimiz fayda ne kadar çok olursa olsun, görmemezden gelmeli, sevabını düşünmeden, sadece rıza,rızası için... zaten ben şu faydayı sağladım dediğin an tepe taklak olduğun an olacaktır belki de... çünkü böbürlenme girecektir...senin olmayan için...dünyaya geliş sebebimizin farkında olup sadece onun peşinde olmak... tıpkı bu ağaç gibi... Allah razı olsun efendim.düşündürücü ufuk açıcı bir şiirdi...