Simsiyah bir gölge
Cesur olman gerek diyordu
"İçimdeki ses" bana yıllar önce... Korkaklar yaşayamaz diyordu "kötülükler ülkesinde" Hırslıydı cesurdu belki kendince Yanlış bedendeydi fikrince Sevmiyordu beni içten içe... Ben ise Ne ona yakın ne kendime Sıkışmıştım bir cenderede... Yıllarca özüm sözüm kayıp dolandım bu alemde... Bir gün bir çölün tepesinde bakakaldım Güneşin yansıttığı gölgeme "Simsiyahtı" Kızıl kumlar arasında "Simsiyah bir gölge" Bir hiç gibi duruyordu öylece... Sonra birden Bir rüzgar esti Birkaç kızıl çöl kumu kondu gölgeme Güneş vurdu Kumlar ışıl ışıl oldu Ve Renklendi gölge... Bu eşsiz görüntüde kalakaldım günlerce... Bulmuştum artık bende Özüm de sözüm de buydu ışte; "Simsiyahta olsam ben Bir rüzgar estiğinde Renklerim parlayacaktı içimde" |