Korku ve Ecel
Varlığın en büyük sınavmış meğer yokluğuna
Helva dağıtılmadı bu sefer, Ölünün hatırına Ne cenaze arabası, Ne de bir dua.. Çürümüş ruhunu Fırlattı gencecik bedeni yalnızlığa Yetmedi gücü Yokluğunu aydınlatmaya Dört duvarı maviye boyayıp Gökyüzü ilan etiler ona. Ne pencere, Ne kapı.. Arkadaşı oldu en büyük korkuları Uykusu oldu en büyük acıları Yiyerek hayatta kaldı Bu nefesin ona bıraktığı tüm sınav kağıtlarını Hapsetti umudunu akciğerlerine Tek dumanda öldürdü sonra geçmişini Ruhunu yakıp ısıttı kendini Sonra da yorgan yaptı küllerini bedenine Bir çocuk ve ısrarı Vardı zehirli, nefes dolu tüm balonlarda Ne patlatmaya kıyabildi o balonları, Ne de eline alabilecek kadar cesaret buldu kendinde. |
Hayatı içn oyuncaklarını [dünya hevesi mal
hırsı] feda edemiyenlerin, kendi oyuncakları
için ruhundan feragat ederek, yaşamını
mahvedenlerin hikayesi, korkular içinde
Kendi hayatını dağıtanların, arkalarından bir
helvanın bile dağılamayacağı gerçeği ne hazin
Bir hikayedir.
Tebrikler..