KADER
Değildi bu benim kaderim.
Çok acı çekmem, üzgün gözlerim. Ne hüsran yüreklerin ağlayışı. Dolu dolu, gün boyu akan denizim. Bu ev benim değildi sanki bu asıl kaderim. Sitemlerim yazılara dökülmüş mısra,mısra. Gökyüzüne tebessümle ana ana. Hiç uğrana onca giden can benim bedenim. Soruyorlardı hangisi kaderim. Her tarafa peşkeş çekildiğimmi? Yoksa maneviyatdan yoksun halimmi? Değildi desemde gizli saklısı yoktu bu işin. Pare pare yüreklerdi kaderim. Sancısıyla otururda ta içime. Söylede hangisinden dert yan diye. Kader hayatımın yarısıydı işte. Baharımsı |