Bende geleyimDuydumki bademler çiçek açmış sizin oralarda Güneş toprağı ısıtır olmuş birbaşka çağlamış dere Evin önünde bir kalabalık güleçmiş umudun yüzü Şimdi o köyde mevsim bahara kavuşmuş anlaşılan Ben gibi beklememiş sevdiğini kurutmamış dallarını umudun Aç kalmamış koynunda yokluğunun. Duydumki sen devrimler yaratmışsın yüreğinde Çoluk çocuk toplanıp marşlar söylemişsin Belki sevişmişsindir bensiz kendinle. Kimbilir ‘hikayeler ölümle biter’ derler,ya Karabir çadır kurarız senle Torosların yamacında Ölülerimiz bizimle olur korkularımızda öyle Yıl geçkin bir hikayeyi anlatır zamana Benim papuçlarım tozlu yüreğim acıdır böyle. Sen kara çalılara takılı hikayemdesin Ne olur üzülme bırakıp gitme öyle Bende geleyim burda ıslak çadırım, kimsesizim Bana kendince birşeyler söyle. Gülelim ! |