DÜŞTÜN GÖZLERİMDEN
aşk bahçesinde dikdigim gülleri
ne varsa söktüm gönül topragından yaşanmış o sevda dolu günleri unuttum kestim attım hafızamdan uzak olda benden düşme peşime zehir kattın ekmegime aşıma karlar yagdırdın genç yaşta saçıma söktüm kopardım attım yüregimden zay olmuş umutlar kaldı elimde yok artık gözlerin hiç hayalimde har dolu ateş söndü yüregimde aktı iki damla yaş yanagımdan dinmedi dinmiyor ruhumda sızı halimden anlamaz zalimin kızı bırakıp giden hain vicdansızı kestim sildim attım şiirlerimden çalmaz oldu sustu kırıktır sazım derli dertli söyler garip mızrabım içimi yakarken kabir azabım uçurum gibi düştün gözlerimden |