YORDU HAYAT
Kaç bahar geldi nice yazlar geçti
Yürekte açmaz gonca güllüm benim Gönlüm küstü hep yalnızlıgı seçti Yaram içerdedir inliyor benim Acımasızdır hayat yordu beni Aglarken gülsede yanar içeri Şu hayata geldigim günden beri Kaderim talihim gülmüyor benim Her ne yaptımsam da gitmedi hoşa Emekler çabalar gitti hep boşa Kimse bakmıyor gözümdeki yaşa Virane gönlümü bilmiyor benim Göge döndüm yüzüm açtım elimi Yokluk agır geldi büktü belimi Yarim dedigim vicdansız zalimi Bu garip yüregim silmiyor benim Çile yüklü benim ömrü hayatım Kalmadı tükendi gücüm dermanım Semaya ulaşmış feryat figanım Arkadaşım dostum duymuyor benim Gönlümüz kırgındır kalem dillendi Yanarken ateşim sönüp küllendi Yalan dünyada bir DURSUN eylendi Ruhumdaki acım dinmiyor benim _= dursun durukan =_ |