Öğrenemedim
bitti
gitti soğudu yüreğim ıssızlık sensizlik şiir tarlaları gül bahçeleri ve dikenleri acıtmıyor canımı derken baktım ki bu sabah bir başka özlüyorum seni tütüyorsun burnumda buram buram bir miski amber sümbül edası süzülüyor kokun odama kirpiklerim de bulut yok amma yüreğimde toplanmış sağnaklar sen yağıyorsun çoraklarıma hayalin karşımda toplamışsın kirpiklerine tüm yeşil bulutları etteklerinden süzülüyor hüzünler özlüyorum işte belki manasız belki anlamsız belki saçma sapan bir sevda belki şuursuzca hatta gurursuca belki ayaklar altında onursuzca yine de elimde değil özlüyorum seni İki gün bilemedin bir hafta perdeleniyor sevda yine bir şey oluyor belki bir çiçek belki bir böcek belki yerde yürüyen belki havada uçan bir şey bilmiyorum herhangi bir şey yine yeniden bir şekilde seni hatırlatıyor hep ama hep hezaman olduğu gibi ve olanlar olur hep olduğu gibi tüm umursamazlığın rengârenk elbiselerini giyerek otağ kurar başköşeye sevdan ve yokluğun yaşamda ki anlam ve manasızlık dilim dilim k esiyor Aşk acıtıyor canım ı hâğla öğrenemdim ben sensiz yaşamayı |