Mademki dostluğun hoş bir yalandı
Bendeki umutlar sende talandı
Bu buruk heceler senden kalandı
Çok kırdın hemşerim dönmek te zordu

Çiğnedi Keşan’dan gitti dediler
Balikesir’li o itti dediler
Sizinle dostluğu bitti dediler
El dedi dinledim duymakta zordu

Kapına gelip te dönmek ölümdü
Ellerin evinde kalmak zulümdü
Hastane eczane diyen gülümdü
Ellere yük olmak kalmak ta zordu

Bir kontür yazsaydı böyle olmazdı
Biricik evlâdım belki solmazdı
Sana da bu isyan kesin kalmazdı
O günü anmak ta yazmak ta zordu

Haklısın uyardım senin çağrına
Durmazdım basardım seni bağrıma
İlaçtın sen benim dertli ağrıma
Bir daha uymam söz demek te zordu

Takılırdım belki senin peşine
Karışıp dururdum bütün işine
İs olurdum senin pembe düşüne
Bir daha gelmek te gitmek te zordu

Mehmet Gürgön