Umutsuz nefesti yaşamak
gece zonkluyor yalnızlığa gebe
sokaklar ıssız gözünü yummuş söbe virüslü hikayeler yazmaya başladı gerçeğe yakındı kalem yalana tövbe artık umutsuz bir nefesti yaşamak ... yarın gizemli değişime meydan muhacir bir sevdaymış alışkanlık düşmesin diye ışık topluyorum aydan eskilerii bohçalıyorum teslim anlık evlatlar anneye babaya hasret küçük kıyamet bu mu ? maskeli eldivenli sarılma yeter mi bu çocuklara ? nineler torunlara hasret... Hızır ellez yakın gitmeli su kenarına niyetleri yazmalı kağıttan kayıklara ... oluş’un gıdası niyet aklın gıdası sükunet artık umutsuz bir nefesti yaşamak düşündüğün başına geldi be ahmak... Feride |
UMUTSUZ NEFESTİ YAŞAMAK
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...