aşkla unutmak
her seferinde
ellerini unutuyorsun şiirlerde kapıyı açıyorsun yemyeşil bir çam ağacı kuşlar cıvıl cıvıl böcekler neşeli dallarında sırtını ağacın gövdesine dayamış gülümsüyorsun.. gözlerini sözüklerde unutuyorsun çokça sonra şiir şiir dize dize hüzün sıralanıyor sevi sıralanıyor damlalara... sen de biliyorsun sözcüklerin hüzünden ince bir dal gibi kırıldığını.. bazen yüzünü unutuyorsun türkülerde ağıtlardan taşıyor sesin bazen de sesinden dalgalı bir deniz kadar coşkun akağında bir ırmak kadar uysal her şey sonra şiirlerden birinde bir ceylan "su içmeye iniyor" apansız ben hep aklımı sende unutuyorum şiirmiş öyküymüş sözcükmüş hepsi hikaye ben yüreğimi senle avutuyorum... oysa sen her seferinde ellerini sesini gözlerini unutuyorsun şiirde... 27/04/2020 ödemiş |
hep aklımı sende
unutuyorum
şiirmiş
öyküymüş
sözcükmüş
hepsi hikaye
ben yüreğimi
senle avutuyorum..."
Ne güzel bir ifade, ne yalın bir anlatım, ne yumuşak huylu yaklaşım bu.
Tebrik ve teşekkür ederim, değerli gönül dostum
Sağlıkla, huzurla kalın daima lütfen