Aslında şu sıra bir dostumun mor vurgulu mesajları dikkatimi çekmeye başlamıştı. mesajların bende hasıl ettiği duygu ve düşünceler üzerinden biraz düşününce, ferdi ve sosyal hayata ait gözlem ve gerçeklikleri renkler ve mor rengi merkezinde dile getirebileceğimi düşünmeye başladım.
Çevremizde hep vardır, sert ve tavizsiz mizaçlar. Belki kısmen bende öyleyimdir. Aslında bu tipler problemlidir. çok fazla empati yapmayı, halden anlamayı beceremezler, pek te önemsemezler. Halbuki uyum ve ahenk farklılıkları dikkate almakla ortaya.
işte mor renginin bileşen bir renk olması, kırmızının ve mavinin sertlik ve uç noktalarının onda bulunmaması veya bu sert iki rengi bünyesinde yumuşatması gibi rengin tekniğinin ve insan psikolojisinde verdiği rahatlamanın çağrışımları benim sosyal düşüncemle de örtüştüğünden, mor rengi üzerinden sosyal hayatı analiz eden bir şiir yazma ihtiyacı hissettim. Böyle bir şiir denemesi yaparak ta kendimce, bu ihtiyacı gidermiş olduğuma inanıyorum.

MOR

Mor ne, kırmızımı mavi mi?
Yani işte, ne kırmızı ne mavi,
Aslı, biraz kırmızı biraz mavi
Doğru, hem kırmızı hem mavi
O, mor.

Bizim oralarda ki ismi mi?
Allı morlu, en çok söyleneni,
Gün batımındaki bulut hali,
Erik kızılı diyende olur, hani,
Onun adı mor.

Bazen aldır, bazen de göktür,
Aslında onun da rengi tektir,
Az biraz kırmızıya kayanı da,
Az hafiften maviye çalanı da,
Mor’dur mor.

Ne tam kırmızı, ne tam mavi
İkisinin karışarak karışmış hali,
Başka sözle anlaşılmaz meali,
Saadet, esenlik, incelik, huzur,
Mor’dadır, mor.

Dengedir, ne fazla ne de az,
İlk başta zarafet, az da naz,
Ne yaz sıcaklığı kırmızının,
Ne de kış soğuğu mavinin,
Mor hep bahar.

Birde ya kırmızıdır, ya da mavi
Olmaz der, onun başkaca hali,
Onun huyundadır, ya da cibilli,
İflah olmaz o gari, yoksa mor,
Günler çok zor.

Haşim EFE