Çocukluğum şöyle geçti!
İstemedim her bi şeyden
Az bir şeyle mutlu oldum
Böyle gördüm ailem den!

Pek çok istek olmamıştır.
Gizlemişim çok arzu mu?
Kahredip de üzülmedim!
Hiç bunalım yaşamadım.

Yeni güzel urbam yoktu,
Hadsizlikler yaşamadım,
Densiz haller asla yoktu,
Hiçbir nimet ayırmadım!

Küçük urba miras kaldı!
Küçük kardeş giyer onu,
Yırtık pırtık yama olmuş,
Sökük,dökük atılmamış!

Her bir anne bir terzidir.
Her bir baba fedakardır.
Tamir görmüş o giysiler
Bizim güzel modamızdı.

Modamız yama demek,
Yün çoraplar eldivendir.
Hiçbir zaman itiraz yok!
İnat yoktu ve usluydum.

Hırçın çocuk değildim ki,
Asla zorluk çıkarmadım!
Nede olsa bir çocuktum!
Sakin,uslu ve sessizdim!

Küçük yaşta biz yokluğu,
O nedenle emek,yemek!
Gayret,çile külfet neymiş
Küçük yaşta öğrenmişim.

Zorluk nedir,keder nedir?
Hüzün,elem,çile neymiş?
Mahzun,garip ağlamayı!
Çocuk iken öğrenmişim!

Bazı bazı gam çekmişiz!
Hep beraber gülümseriz
İstek,arzu olmaz amma!
Her zorluğa sabretmişiz!

Uslu,sakin çocuk oldum,
Hiçbir şeyi sorgulamam?
Bazı küsüp ağlasam da!
Çocukluğum güzel geçti.

NAZIM TAŞTAN