BİZDEN KALANVe hiçbir çatının altı uzayan tahta burnuna engel olamıyordu inanmamızı buyurduğu her şey basit bir sineğin cazibesine dahi eş değildi inceldiği yerden bağlanıyordu zarif ve kırılgan düğümlerdi hayat ufak bir kas hareketiyle bağlandığı yerden kopuyordu kopan ipin iki ucu arada sonsuz bir uzağa selam duruyordu sadece şuan birikiyordu ıssız bir sahilde denizin kurumuş yosunları kusmasına benzer çirkin ve yalnız her haliyle saklı adım atılmamış uzaltılarımız... İlker ÖZDEMİR |
Doğru söze ne denir
Teşekkürler paylaşımınıza
Saygılar