BÜYÜK OLSUN DÜŞLERİN İSTERSİN
Büyük olsun düşlerin istersin
Ne zaman çocuk olmaktan vazgeçtin Yıllar içinde uzayıp giden yollar gibi geldin Uzakta sanıp yanı başımda uyuyan yalnızlığın Vicdana vurulmuş bir kelepçe gibi geldin Susunca gözlerin ellerin uzakta bir yerdeydin Konuşan yalnızlığıma inat gülerdin sen Sanki sen hep vardın da ben hiç olmadım Aklımla alay edip kalbime hapsettim seni Dilimde ezbere almadığım en kötü alışkanlığım İçime işlemiş bir küs bir barışık kalmak seninle Sonra bir bahane bulup seni aramak Kayıp ettiğim ayrılık bir baska nedense |