Aymaz yalnızlık
Aymaz yalnızlık
yalnızlık kuduruyor içimde kalabalığında bangır bangır zonklatıyor beynimi kreç duvarı ayırmış kendine sinemaskop kendini izliyor zaman tünelinde duvarda tokmaklı saat kırkbeşlik plak döne döne çalyor koltuklar el ele tutuşmuş dansta toz çıkarıyor yıllanmış halı perdeler açık yıldız yağdırıyor içeriye dönüp dönüp kendime tosluyorum mutsuz bir şölende Ahmet Coşkun |