Cevri cefa

Çıktığım yol, yarı derken
Başa döndüm, anlamadım
Göz pınarım, kuru derken
Yaşa döndüm, anlamadım

Dikiş tutmam, kopuk etle
Bu araba, gitmez dütle
Yüküm ağır, koca kütle
Taşa döndüm, anlamadım

Yola çıktım, balçık izle
Bulaştırdık, kaçık sözle
Gündüz vakti, açık gözle
Düşe döndüm, anlamadım

Ömür bize, ördü çorap
Bundan böyle, yerim türap
Yüreğim köz, içim harap
Dışa döndüm, anlamadım

Gölge oldum, kör büstünde
Diken oldum, yar destinde
Nasıl görmem, kör üstünde
Kaşa döndüm, anlamadım

Boğazımı, sıkar sarık
Gözüm kuru, akmaz arık
Uçmam artık, kanat kırık
Kuşa döndüm, anlamadım

Sardı canı, zor vebalar
Heba oldu, boş çabalar
Çevremde hep, akbabalar
Leşe döndüm, anlamadım

İlim heba, kör alimle
İşler gitmez bir zalimle
İnsanım ben, zor halimle
Şaşa döndüm, anlamadım

Aras’ım bak, kartım nerde
Eksildim hep, artım derde
Bundan böyle, sırtım yerde
Tuşa döndüm, anlamadım

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
17 Nisan 2020


Öldüm bende dermanımla
Döndür birde kirmenimle
Senden gelen fermanımla
Boşa döndüm anlamadın...
Yorgun Bakışlar

İnsanlığı almış bir hırs
Söylesen de alan yok ders
Yollar bütünüyle ters,
Köşe döndüm, anlamadım...
Şamil Kafkas

Ördek miydi, kaz mı dedim
Bana ilgi, az mı dedim
Bahar mıydı, yaz mı dedim
Kışa döndüm, anlamadım.....Aşık Lüzumsuz