Gülüvergül
Gülüvergül
kaldır şu kasveti daracık odaya serme pencereden sarkar ağrı mor saklar kapı arası eşiği güne germe yara saklama ez sarmasız sürmesiz gez ne mey ol nede çerez ışık arama sensin güneş gün ar etsin sen gülümse hangi eller dokunur gül kokan tenine gülüşünde cennet akar ateşin cehennem yakar aş kendini yansı tuvale gül kokusuz gül renksiz gül sevdasız olmaz göz yaşından sulanır saksi eteğinden öper çiçek duvar buğular yüzün bacada tüten düman yanan sen insan kendi çığlığında var inle sessiz sokağa koca şehre karış kalabalığa korkusuzca ayaklarının üstüne üstüne, üstüne sana gelir huma kuşu gagasında kevser suyu cennetin gül kokusu yaşamın dokusu sen sen sen gülüver aşk gülüvergül Ahmet Coşkun |