KÖY GÜNLERİM -I-
Peteklikte kara kovan arımız
Tertemizdi yağımız ve balımız Gözenin suyundan demli çayımız Kap kaşık hep yıkanırdı derede Komşu komşuyu sorardı: nerede? Dere boyu sıra sıra kavaklar Gümüş gibi parıldardı yapraklar Çiçek böcek mis kokardı topraklar Gezdirirdi beni kırlarda nenem Derdi: ‘Bak, leylek çayırda, bitenem’ Bahçemizde taze açmış leylaklar Aşkanada laklak eder leylekler Civciv kapmak için döner çaylaklar Aman yavrum göz kulak ol cücüğe Bir de sakın batmayasın sücüğe Maslahata gidip gelmek bikoşu Süt toplar da xab eder konu komşu Yardım ile çıkmak hoştur yokuşu Birlik olup biçerlerdi çayırı Koyun kuzu dolanırdı bayırı Sabah erken tandırlar hep tüterdi Bir telaştır başlar gamlar giderdi Cümle yemek hep tandırda pişerdi Tandır evi tombul tombul hep uşak Ses verir anam gâh sert gâh yumuşak Pazıya sarılır lorun dolması Tereyağıyladır kıvam bulması Mübareğin ne kolaydır yutması Tahtanın etrafında toplanırdık Bacı gardaş güveci koklanırdık Koyun kuzu nahırlara katılır Yağ peynir hep şehre gider satılır Yorulunca yün minderde yatılır Dayı, emi, köy içini bölüşür Tatlı tatlı şakalaşıp gülüşür Geven, kerme, tezek lazımdır kışa Aman uşak! Sakın çıkmayın dışa Yem olman kurda kuşa kara kışa Seki basamaklarından bakardık Anam hekat der hayale dalardık Keloğlan bu! yedi kat yere inmiş Dek etmiş de zalim devleri yenmiş Çıkmak için Anka Kuşuna binmiş Hayatın teknesi ana kucağı Deve karşı kale baba ocağı M. Talât Uzunyaylalı |