Hiç Bir Romanın Sonunu Okumadım Ben
Hiç bir romanın sonunu okumadım ben,
O yüzden mutlu sonlar bilmem. Baştaki hüzün kaldı aklımda, Bir de param parça olmuş yürekler. Acılı iniltilere karışmış sızılar, Kapı önlerinde birikmiş bekleyişler! Hiç bir romanın sonunu okumadım ben. Kim daha çok sevmiş bilmem, Hasretle ağlayan kimdir, beklenen kim? Serini meydana koyan, kendini sigaya çeken, Aşk pazarında cefaya talip olan kim? Hiç bir romanın sonunu okumadım ben. Gardan ayrılan trenlerin menzilini bilmem, Kavuşmak nasıl bir şeydir, sevinç neye benzer? Vuslat hangi renktir bilmem! Çünkü hiç bir romanın sonu okumadım ben. Almuslu ŞAİR |