Ömrümü harcadım boş hayallerle
Kader çizgisine hatalar ördüm
Sevgimi yitirdim hoş hayallerle
Kanayan yarama tuzları sürdüm

Yüreğim yanarken ayazı ektim
Uykularım haram Eyvallah çektim
Geceyle gündüze gözyaşı döktüm
Felek ile değil kendimle derdim

Beni benden alıp ayrı yaşadım
Kederi işleyip kalpte taşıdım
Azdıkça yaramı derin kaşıdım
Can kırıklarını gönlüme serdim

Gök duman yer çamur hal benden nice
Yalvardım Mevla’ya can tenden yüce
Gündüzüm karanlık ne yapsın gece
Sadakatim ile vefamı verdim

Kısım kısım dertler var bu dünyada
Can tenime düşman kaldım arada
Toprak altı bekler derin bir oda
Ölmeden acıyla ölümü gördüm

Caneli kendime isyanlarım var
Sefaya çekmişsin kalın bir duvar
Yüreğin üstüne cefayı sıvar
Kimliksiz duyguyla tasaya erdim

İsmail KOCA (CANELİ) 10.04.2020 19.49