Kalemi Konuşunca, Gül Kokar SatırlarıYadsınamaz bir gerçek, gözleri bahar gibi Eloğlunun yolunda, ummanlar hayran ona Dağ gibi duruşuyla, yemine mazhar kalbi Onur duyar onunla, şafak onu kıskanır Mumyalanmış sözlerle, bal kokar satırları Angaryadan olsa da beşleri gam yanığı Ününe tanık olan insanlar hayran ona Tenden öte mülküne düşleri can konuğu Özüne nüfuz etse felek onu kıskanır Yangına diklendikçe kül kokar satırları Yıkarken tabuları her sözü ayet kokar Uzun sözün kısası müminler hayran ona Katınca aşktan maya kayalara gül diker Aslı ondan olsa da toprak onu kıskanır Umudu bal eyleyen yol kokar satırları İpotek koymaz akla, sevgiye açar yelken Kalleşlik nedir bilmez, yarenler hayran ona Sessizlerin sesi O, can verir can beklerken Unutulmaz sözlerle, uşşak onu kıskanır Kınalı sözcüklerle çöl kokar satırları Erdemli deyişlerle hayallere aynadır O görklü duruşuyla fettanlar hayran ona Tanda can arayana görülecek rüyadır Fedakârlıktan yana yürek onu kıskanır Ödün vermez fikrinden kul kokar satırları Düşünce düşününce, kalplerde hazır postu Âlimler gıpta eder, erenler hayran ona Benden öte ben oldu, Delibal’ın han dostu Ameline bakınca melek onu kıskanır Kalemi konuşunca, gül kokar satırları Celil ÇINKIR - DELİBAL |
Kalemi Konuşunca, Gül Kokar Satırları şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...