DİYEMEDİM
Bir esmer güzelin aşkına yandım
Al beni sinene sar diyemedim Çöllerde gezinen Mecnun’a döndüm Gel de şu gönlüme gir diyemedim Gerçek sandığımız, sahte bahardı Güneşim doğmadı günüm karardı Ömür yaz görmeden hazana vardı Senden başkasına yar diyemedim Ağlıyor gökyüzü, yas tutar bulut Sanma ki mutluyum, sanma ki mesut Yüreğimde feryat, dilimde sükût Benim de sevenim var diyemedim Ruhuma çiğ düştü, gözlerime nem Gitti gençliğimden en güzel dönem İçimde yangın var yanıyor sinem Hasretin ölümden zor diyemedim Sanma kapanacak açtığın yara Acımı anlatsam sığmaz satıra Saçımdaki aklar senden hatıra Gençlik uçtu gitti, dur diyemedim ŞENTÜRK DURSUN |