Doğadan
Bölündük önce fasülye taneleri gibi
payedildik öbek öbek kamplara kadın ve ganimet sonra geldi toprak maden yatakları en son enerji termal gazlar sürekli bir bencillik vardı egoistçe yetmedi kıta Afrika sattık zenci diye köle satanlar köle alanlar adamdı beyaz ırk biz soymaktan onlar soyulmaktan zevk alır oldu artık öldük öldürdüğümüzden fazlasını yendik kadın ve erkekti hepsi dişi ve eril cezbedici ışıkların altında kapılar açıldı bindik indik mekanik kollarda bize yetmedi benzeyeni yanında kafir dedik birine diğerine budist müslimdi stop dile dine ırklara ayırdık ama buda yetmedi çok şiirler yazıldı kitaplar sayfalarca yine bitmedi bekledik vücudu huzura ermeyi son halife gelmedi sevdik bir kızı acemi nazıyla dağladı dili verdik kıldan ince iple bağlı bedenimiz asılı bilmek gerek ki döner dünya döner insan özüne özümüz kadın sözümüz yar dilimizde ana yüreği var toprak ana yar bana kar sana sayılır her şey kadınla başladı onunla güzel ayılır kadim olan dünya döner döner tekrar bayılır gel vazgeç doğa kendine ait olanı her daim alır. |
Şiir Mükemmeldi.
Hele son nokta atışı DÖRTLÜK
SELAM ve DUÂ İLE.