Her şey sıradanmıydı
bu kadar?
Birilerine göre,
Öyleydi galiba?
Yüreklerin dilini
akıl çözemeyince;
böyle deyip geçiyor insan.
Oysa;
Hiç bir şey ne tesadüf
nede sıradan oldu bu evrende !
Heleki,
AŞK !
Kimse karar veremez ki..
Ve kimse tahmin edemez
O acı dolu yolu...
Ama,
Bazen diyorum
Ins/an olmak için ağla...
Bütün kirler aksın kirpiklerinden.
Yuva kurmak yürekte
kolaymı?
Ve hiç ölmeyecek bir duyguyu taşımak
her gittiğin yere?
Ne diyordu üstad;
’Evvelim sen oldun ahirim sensin’
Ya Veysel baba;
’Eller ne bilsin’
Derin olmak derinden
ses vermek duyana...
Benim yüreğimde işçiler
hep çalışıyor.
Aklım erdi ereli...
Hep ’SEN’ in için...
Bir damla düşmeli toprağa.
Yeşersin diye o
Kuruyan çöller...
Ve açsın diye o mis kokulu;
Rengârenk çiçekler !
Emeksiz ne olur?
...
Nigâr Güler.
04.04.2018
🌷Firuze🌷