S E L A M E T
Kaç zamandır içimi yakar acı gerçekler.
Tarlalar sürülmeyi, toprak tohumu bekler. Yel unutmuş harmanı, el unutmuş kirmanı Tel unutmuş ozanı, öksüz köyler, tünekler. Sahne almış oyunlar, bükülüyor boyunlar Kaval çalar koyunlar, çakal kurdu fişekler. Aymazlık yakasında, sağırlık yılkısında Cazgırın arkasında boyna ulur köpekler. Akıl ıssız, fikir boş; algı körkütük sarhoş Hayat gitgide mayhoş, taşla dolu etekler. Kol gezerken felaket, vurdumduymaz cehalet Kıyam ette selamet… Ölüm yaşamı tekler. 24.03.2020 Salih ERDEM |