Ev Hapsi (evde Kal-karantina)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Corona 19 virüs salgını nedeniyle 65 yaş ve üzeri evde kalma mecburiyeti sonu ev içindeki sıkıntıların dışa vurumu....
Ben bu akşam bütün odalarını
Dolaştım yoruldum güzel evimin Eşim de ben gibi çaresiz evde O benden de çok sıkıldı eminim. Önce mutfağa geçtim dolaşmaya Masada akşamdan kalmış bardaklar Kaç kez dolup boşalmıştır kimbilir? Bardaklar ki,anılarımı saklar. Sonra balkona geçtim usul usul Gözlerim çok uzakları gözledi Yorgun düşene dek bakındım durdum O gözler ki,sanki çok şey özledi. Dünden bu güne neler gördü neler Bazen gülen gözler,bazen de nemli Yıllar geçti bir karar veremedim Sevmekten çok sevilmek mi önemli? Neyse çıktım balkondan,salondayım Hayallerim gibi salon büsbüyük Omuzlarım çökmüş,bükülmüş belim Yılların ağırlığı üstümde yük. Bir köşeden bir köşeye yürüdüm Hesap ettim bunca yıl nasıl geçti? Herkes çok mutlu,ben mi mutsuzum? Ya da kader yalnız beni mi seçti? Bitkin düştüm gezmekten,çok yoruldum Koskocaman ev dolaşmakla bitmez Çürük elma gibi pörsüdüm artık Bundan sonra hiç bir şey fayda etmez. Yılların yorgunluğu,yorulmuşum Çöktüm bir köşeye,yığılıp kaldım Baktım durum ciddi,ölecek miyim? Hızlı hızlı derin bir nefes aldım. Dur dedim kendime,acele etme Ne sendeki bu heyecan,bu telaş? Boşver gidenleri kendini düşün Hemen pes etme azraille savaş. Yatak odasında uyur kalırım Ya uyanamazsam diye ürperdim İçime korku düştü birden bire Oturup düşündüm ve karar verdim. Girmedim oraya bitti gezinti Karamsarlık panik aldı başını Evden çıkıp da köyüme kavuşsam Özlemişim toprağını taşını. Mehmet Ali Çıbıklı Kayıt Tarihi : 2.4.2020 16:32:00 |
Yüreğine emeğine sağlık
Selamlar