BOŞ BİR KAHRAMANLİK.
BOŞ BİR KAHRAMANLİK..
Çok hemde Dudaklarının bulundugu yerden Ayırmadan sesli bir derin nefes aldi Hala nefesimi keseçek kadar Beni defalarça öldürüp Defalarça Yeniden yaşataçak kadar canlıydı. Başini kaldirdiğinda Afallıyarak geri çekildi Bir an Daha önçe hiç görmedim Bu öfkeyi Kapkaranlık bakiyordu Kısık gözlerinin arasinda derin kuyular Her şeyi yutup geçmek isteyen Ölümçül kara delik Tüm yıkımı peşinden sürükleyen Fırtına gibi Dudaklarinin arasindakiler Sanki kelime değildi o an Vurduğu yeri yakan, kıran, kavuran Birer ateş parçasi. Keskin nişançinin tüm marifeti Harflerden yaptiği silahıyla Vurdu hedefini Peki bunlar ne dedi Alayci bir şekilde Ayrıntı basit gereksiz ayrıntı Dedim. Öfkesi sakinleşti Yapilmasi gereken fedakarlık Boş bir kahramanlık dedim Ben ne oldugunu biliyorum. 31 Mart 2020 Selami Sagir. |
Güzel şiirinizi kutlar
Sağlık ve esenlik dilerim
Saygılarımla