Ne yapsam çaresizim, kalbinde olmuyorum,
Açlığım gözlerine, bir nebze doymuyorum,
Neden sevmemelerin, bir kere sormuyorum,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Hatırlarım aşkına, çağırdığın zamanlar,
Hiç unutmam silinmedi, yaşanan o anlar,
Bir avuç hiç miydi, şimdi senden kalanlar,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Kaderimin çizgisi, yalnızlığıma mı yürümüş,
Parça parça yüreğimi, ardın sıra sürümüş,
Sende vicdan ne arar, merhametin çürümüş,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Bir tuhaflık var derdin, beni hiç bilmediğinde,
Oysa dünyam yıkılırdı yüzüme gülmediğinde,
Çokça huzurum vardı, kalbimi dilmediğinde,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Şimdi “Hicran” koydum, hasret sunan adını,
Vermedin bir damlacık, sana olan muradını,
Özlemlerle yoğurdun, sevdiğim güzel kadını,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Sana bülbül sunmuştum, gülü olan bağım da,
Bana cennet vad etme, sen olmayan çağım da,
Busemin nemi kalmadı, kuruyan yanağın da,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Taştan duvarlarım, bir bir dökülmeye başladı,
Kalbim seni sevmekle, sandım ki aşkı bağışladı,
Terk edilmiş yüreğe, sen den başka yanaşmadı,
Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)