Tek pervaneli
Ham maddesi saydam
Ve
Cam dan
Çoook öyküleri dolaşmış,
İçini titreten
İstisna sevdalara rota
Dümenini hep naiflik te
Seçilmiş umudunu da
Hep diri tutmuş tu.!

Ama gel gör ki
Miladı artık

Ha doldu
Ha dolacak..

Ahhh ki ne ah
Üstüne üstlük
Bir de
Dinazorlar gibi
Nesli tükenmiş
Çoook mu çok
Metal yorğunu

Pırpır bir kalbe,

Yüreğime

"Uç" diyor ketûm zaman
"Uç,
Uçarcasına yaşamak
Mutlu mesut olmak
Senin de hakkın"

Ancak;

Uçmak kolay mı mutluluğa
Yani
Yaşamda ki sonsuzluğa?

Bilmiyor ki;

Asla

"Tekil" değildir sevdalar
Ayakları yere sağlam basan
Pi sayısı gibi
Tartışmasız kesinliği olan
"Çoğul"
Ve eş’li mutluluklar
kanatlandırıp uçurur
Saadet ve
Sağaltım bekleyen yürekleri..

Ben bu yüzden hep
Hâyâlkırıklıkları nın gölgesindeyim
Çok yorğunum
Umuda bile kırğınım
Hüzünlerim se
Savuruyor ha bire
Savuruyor acımasızca
Her öyküden geriye kalan
Kavruk bedenimin küllerini

Bir dağ kütlesi gibidir artık
Gittikçe ırayıp
Ağırlaşıyor umut
Düştüğüm boşlukta
Tutmuyor ellerimi
İstese de
Şişiremez ki artık
Dümeni kırık bu aşkın
Yelkenlerini...
27:Mart:2020