KOŞ ŞİMDİ

Güneşimin üstüne çınar gibi devrildin
Gündüzlerim karanlık gecelere eş şimdi
Rüzgara boyun eğdin
yaprak gibi savruldun
Viran ettin bağımı sür sefanı coş şimdi

Asumanda feryadım her gece içiyorum
Matemi yar seçtirdin herkesten kaçıyorum
Beyhude yıllarımdan hesapsız göçüyorum
Anıt olan eserim dünden kopan taş şimdi

Şebnem oldu gözyaşım ha düştü ha düşecek
Kirpiklerim ıslandı gücü yok güreşecek
Artık ne toz ne duman zarara erişecek
Perçeme izin veren göz üstünden kaş şimdi

Yemin ettik inandık etmedin bir gün sebat
Hüzzama beste yaptın arkasından serenat
Bendim aşkın hamalı senden gördü tahribat
Söndü dizlerin feri inatlaşan baş şimdi

Bahta ayrılık düştü bu zaman diliminden
İçimde ki yangınlar fütûrsuz çalımından
Çarık giyerken caydın yamalı tulumundan
Edep olan libasın sırılsıklam yaş şimdi

Büyüktür ihanetin affedilmez özürün
Isıtılmıştır suyun kazılmıştır mezarın
Yaşamak neye yarar yoksa hatrın nazarın
Vicdanın yükü boğar kurtulursan koş şimdi

Hercai tutumunla güvenilir olmadın
Bu aşkın bu sevdanın kıymetini bilmedin
Meldem der ki ne yapsam doğru yola gelmedin
Hayallerle yaşamak zaman kaybı boş şimdi

Meliha Demirtaş