Gömüldü
Susun
Kurtların değil Rüzgarın uluyan sesidir bu Ağaç kabuklarının hıçkırıkları Ve geceleri Ayağa kalkarken bir gömüt’ün Uzayan nal sesleri Susun Acının düştüğü yer çoktan yok oldu Islık çalan yıldızlar şimdi seninle Dinmişse eğer duyduğun Çığlığın donmasıdır bu Gömüldü Ve tanrı Böyle istedi dendi Böyle biline..ky söylem dergisi ekim 1997 |