MADEM AĞLAMIYORSUNAcılarım, dertlerim sanki olmuş sıradan Kara bağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Derdi veren alırmış, sığındığım yaradan Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Böyle ayrılıkları hiç bir yaren dilemez Başına geleceği kmse önce bilemez İçi kan ağlıyorken öylesine gülemez Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Birlikte çıkmadık mı sevda denen bu yola Hiç bir zaman vermedik yorulsak bile mola Düşmanlar karşısında giriyorduk kol kola Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Gelecek hayalini ilmek ilmek işledik Mutlu günlerimizi beraberce düşledik Yıkıldığımız anda tekrar baştan başladık Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Şimdi nerelerdesin, uzaktasın çok uzak Bizi ayrı görenler kuruyor türlü tuzak Sol yanıma değiyor sanırım bin bir azak Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Hayat çok acımasız, ben de geçtim çok şeyi Leyla oldum olalı unuttum hep neşeyi İster uzaklardan bak, istersen dön köşeyi Madem ağlamıyorsun yüzüme gülme bari. Leyla İnan (İstanbul - 18.03.2020 - 20.22) *Şiirime içten yorumuyla can veren canım arkadaşım Dr. Semra Güvenç e teşekkürler |