Cavlak Osman

gözüne adam kestirmez
adam arar durur dişine

her haber ondan gelir
tak içinde yerini bulur
ağlar yatıverir döşüne
ölü hortlar gülüşüne
şu bizim cavlak osman

suya göndersen su kurur
dağa göndersen dağ yürür

çoktur gariban hikayesi
her gün eklenir bir yenisi
kendim için değil vallahi
tövbe yukarı hakka illahi
çıkarıverirsin gömleği de

sabah akşam köşem başı
sanki belediyeden maaşı

uzan yere uzan sere serpe
söğüşlediğini ez tepe tepe
bir gün herkes alacak cephe
Hacıbayramda kalırsın kepe
yaparsın tiyatora epe pepe

bozukluklar açmaz seni Osman
cavlağı çekersin cavlak Osman

çarptın benimde yirmi kağıdı
çarptı beni bebem hasta ağıdı
gözyaşınla akan katran yağidi
acıma duygusu Allahla bağidi
kırıp parçaladın iman tahtamı

yoksulluk ayıp olmaz onurdur
sen yoksul terinden iç iç kudur

Ahmet Coşkun

Bu şiiri X yrışmasına yollamıştım- ne ödül aldı ne mansıyon- listeye bile giremedi- bende çok kızdım aha buraya astım - ceza olarak...