Almayın çocukluğumu
Ne zaman güldürebildik ki
Seni bu dünyada çocuk Yağmur ormanı gibi gözlerin Çocuk gelin oldun gül teninle Çocuk işçi minik bedeninle Bazen evin geçimi sırtında Bazan yamalı papuç ayağında Dövdük, sövdük, yerdik hatta gerdik Övgüde öteledik, sevgide önemsemedik Savaş meydanında geleceğini heba ettik Sapık bedenlerimizle günahına girdik Organların için gençliğini heba ettik Cennet gözlerinken seni cehenneme hapsettik Oda az geldi Birde virüsle öldürmeye kastettik. Zülfü Canan |