Kör Oldu Gönül Gözüm
Karanlık çökünce darımı kurdu
Bütün kelimeler genzime durdu Hasretin gönlüme kelepçe vurdu Müebbete mahkum olmuş gibiyim Dizlerim tutmuyor seni güdemem Aklım darmadağın firar edemem Dört yanım uçurum çekip gidemem Sanki arasatta kalmış gibiyim Fırtına önünde duran çınarım Yağmur yağar çağlar coşar pınarım Kış ömrüme yaz gelecek sanarım Bir canı ikiye bölmüş gibiyim Ardına bakmadan çekip gideli Gönlümün gözünü ağma edeli Aldığım her nefes gayrı vadeli Hayattan bir kesit çalmış gibiyim Hemi beni yaktın hem kendin yandın Yüceler yücesi bilmez mi sandın Söyle Kul Garib’im nasıl aldandın Yaşıyorum sanma ölmüş gibiyim Emine Çerçi |