Düştüm dediğin yaşam kuyusunda
Rüzgâr fısıldadı
Pencere aralığından ismini Karanlıklar içinde gördüm yine seni Kapandı tüm kapılar Duydum yalnızlığın sesini Suskunluklar içinde yaşıyorum Bağırmalar yüreğimde Sevmeleri sevilmeleri Gel birde bana sorsana Acıtıyormuş bedeni diye Gözden son damla düştüğünde İşte o zaman yalan gelecek dünya sana Tutunacak el bulamayınca hayat ile oynama Düştüm dediğin yaşam kuyusunda Uzatılan ipi sen kestin unutma Mevsimler döner her sene Kaybolur yağmurlar karlar bir günde Güneşin kurutamadığı acı yok Yılların kapatamadığı yara çok İsmail Esiner |