BÜYÜKSÜN VESSELAM


Kader;
Bütün kırgınlıklarını,
Bir, bir üstüme, üstüme
Salmaya devam etmiş.

Sanki bana kızmış;
Sanki öfkeli, kindar
Söz dinlemez inatçı,
Niye böyle yapıyor ki.?

Yapıyor işte;
Hüküm etmek,
Onun elinde gibi,
Ben, ezilgen sefil.

Gidenlerin;
Geri gelmeden, yaşadığı
Tek mevsimlik, yer
Silinmez hatıralarıdır.

Yalanın şahiti;
Gerçeğin mağduru,
Eskitme mahkemelerin,
Mübaşiri kader.

Hesap kitap bilmeden;
Mezru tutan, makas atan
Ar perdesini biçen,
Teneşir ustası, kader.

Seninle yldızlarımız;
Neden barışmıyor,
Gizliden, gizliye
Küsmeli ayrılık niye. ?

Yaşantımdan;
Haberin yokmuş gibi,
Uzaktan bakışların,
Omuz çekşin, umarsız.

Ben ki;
Senin umrumda, değilim’ya

Bil ki; sende
Benim uğrunda, değilsin.

Tabiki;
Morelim bozuk,
Canım sıkkın.

Gücüm yetse;
Senden güçlü olurum,
Senin gibi yaşatmam,
İsyan ettirmem, çocuklara.

Ahh bekader, ahh..!!

Eskiden;
Senden korkardım,
Ne dersen kabulümdü,
Efendim, dediğimdin.

Artık yeter....!!

Sana;
Savaş ilan ediyorum,
Ya sen, beni yeneceksin
Ya da ben, seni yeneceğim.

Biliyorum; Bu savaşın,
Kurallarını sen koyuyorsun,
Neticede yenilen, ben olacağım
Bile, bile savaşıyorum.

Savaşan;
Cesaretimdir, asaletimdir...!!

Savaşta;
İlk önce, cesurlar ölürmüş
Olsun, ilk ben öleyim’ki
Cesaretim, teneşire yazılsın.

Seninle;
Savaşarak olduğumu,
Çocuklar okusun.

Acımasızlığını;
Ardım sıra, göz yaşında
Silip süpürecek,
Hiç kimsem, kalmadı.

Her şey;
Hepsi, bütünü
Aşkın yaslı yolunda,
Senin emellerinde, çürüdü.

Ne diyeyim’ki sana;
Büyüksün kader, büyüksün
Vesselam, büyüksün. .!




Bilent ATALAY
13"03"2020
Bursa