Gözünün yaşını Görsün İstanbul
Gözünün Yaşını Görsün İstanbul
Kalbimle eğleşip ilmek attığın Ağını başına örsün İstanbul Kanıma girdiğin onca yılların Hesabını senden sorsun İstanbul Söylemeye dilim varmıyor diye Gönülü goncadan soğutmak niye Susmasın ben gibi bir tek saniye Suçunu yüzüne vursun İstanbul Çılgın bakışların işvesi derin Geceler ağmasın olmasın yarın Sokak dilberine düşsün ayarın Gözünün yaşını görsün İstanbul Anılar aklımda an gibi yeni Hicranın ateşi kavursun seni Kardelenden taze kar bedenini İflahsız bir aşkla sarsın İstanbul Bilal’ım dert etme zamane mahir Gün gelip kuruyor çağlayan nehir Vazgeçmem dediğin o güzel şehir Dilerim seyrine dursun İstanbul... Bilal KARAMAN |