BU GÖNÜLHer gün koşar durur divane, deli Aşkının peşine düştü bu gönül Bendini yıkarken sevdanın seli Gönül ırmağında taştı bu gönül Göz yaşı sel oldu döküldü yere Söz dinletemedim bin defa sere Fırtına misali esti bir kere Sana kavuşmaya koştu bu gönül Aşkımın önünde diz çökse dağlar Bülbül gülü için her zaman ağlar Sensiz geçmez oldu yüz yıllar, çağlar Zaman tünelinde pişti bu gönül Fırladı yerinden tutamam gayrı Hasret tavan yaptı olmuyor ayrı Uzakta durmanın olur mu hayrı Kabına sığmıyor coştu bu gönül Kavuşmamak için yemin mi içtin Kelebek misali dalından uçtun Tabip kâr eylemez bir yara açtın Yaptığın her işe şaştı bu gönül Ferhadi dizinin bağı çözüldü Sözler boğazına geldi dizildi Geçmişi gözünden bir bir süzüldü Seninle olmaktan hoştu bu gönül Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen / Şair - Giresun 14 Mart 2020 |