GÖZ KONUŞSA ÇIRPINIRDI KIRIK KANATLARIM
Gülüşünüz hiç bitmesin
Gökte yıldız
Sizde gülüş
Bitmesin
Bitmesin
Demiş Ti
Her gülüş bir mezar taşı bir ağıt
Oysa
Derinden içten bakın
Bayım
Göreceksiniz
Ölen düşleri orada yatıyorlar
Çizgili bir harita metot defteri
Her biri bir kahkaha da gizlenmiş
Duyduğunuz kahkaha değil
Topraksız kürek sesleri
Bazen sözcüğü yok sayarak
Gözce konuşmak ister insan
Bir yürekte saklanmak
Sesi kısık bir tonla
En sevdiğin ıra dolanmak
Dil kıvrılır bükülür
Sözcükler havada uçuşur
Bir bakış tüm alfabeyi
Dizlerinize indirir
Kirpikler konuşur
Bildiğin tüm diller yerle yeksan
Gözce
Okulu yok
Lisanı yok
Sessizce
Usulca
Kimsesizce
Ve
Kuru taştır yatağım
Isıtmaz düşüncelerim
Yağmura ne hacet
Ruhum sırılsıklam...
Hayaller...
Gülümseyen gözler
Uyur uyanık düşler
Ah bir tanesi gerçek olsa
Olsa
Bayım
Ümitle
Kuş havalansa
Göz konuşsa
Çırpınırdı kırık kanatlarım
Çırpınırdı...
Siz duydunuz mu kanatsız
Çırpınışlarımı...
Sibel Karagöz