KURUDU
Boşuna doğmuşum aklım almıyor
Girdiğim yollarda küller kurudu Felek esareti beni salmıyor Girdiğim zindanda beller kurudu Adım adım girdim gençlik çağına Dolandı kollarım kader ağına Yola revan oldum gönül bağına Girdiğim bağlarda güller kurudu Öyle bir bakışla endamın süzdüm Sevdadan bana ne gönlümü üzdüm Şaşkın ördek gibi tersine yüzdüm Girdiğim sellerde göller kurudu Yaşanır yinede umut solmasın Gönülden gönüle hasret dolmasın Varsın bir çiçekle bahar olmasın Girdiğim yerlerde çöller kurudu Yamacında çiçek açardı dağın Zerresinde kokun dalın budağın Kursağımda kaldı balı dudağın Girdiğim damakta diller kurudu Gönül dostlarımdan Bahtıma söylenir aşkı yalandı Derdime dermanı boşa gülendi Kışlar çoktan gitti bahar gelendi Gülüne baktığım dallar kurudu AHMET KARA ABİME TEŞEKÜR EDERİM |