ATEŞİN YAKTI BENİDuydu ayak sesini huzur kaçtı bu evden, Gelmez çalmaz olaydın bu kapının zilini… Duvar pencere bile aciz kaldı görevden, Engellemek ne mümkün çatal zehir dilini… Konu komşu rahatsız arşa çıkan avazdan, İçin magma kaynıyor yer gök yandı alazdan, Yaka silkiyor herkes senin gibi aymazdan, Sen nerede doldurdun şerle dolu pilini, Nasırlanmış kalbinde yer yok sevgi izine, Dille kardığın çamur çıktı artık dizine, Nice tabip gezdirdim eremedim gizine, Bilmem ki kim veriyor sana böyle tekmili… Bir gün olsun hırsına vuramadın zinciri, Öfkene kurban ettin koca çuval inciri, Sen geride bıraktın cazgır kaba taciri, Kötülükte en önde sallıyorsun mendili… Cantekin der: bıktırdın canım yaktı ateşin, Nasıl bir mahlûkatsın bulunmaz senin eşin, Senden kaçıyor artık annen baban kardeşin, Sevdiğinin gözüne çekersin kızgın mili… |
Kimi insan huzur verir, kimi rahatsızlık..
Tebrikler,
güzel bir anlatım, şiir..
Saygılarımla..